Méér gezien
Sjaal voor allemaal
Dit is mijn sjaal. Een heuse Hemasjaal. Gekocht omdat mijn vorige Hemasjaal ging pluizen, al na een half jaartje dragen, maar dat heeft ongetwijfeld meer te maken met de klittenband aan mijn jas dan met de kwaliteit van het Hemamateriaal.
Ben best blij met mijn Hemasjaal. Lang genoeg, dik genoeg, goed plooibaar rond de nek, niet al te opvallend, niet al te saai. Ik loop er warmpjes bij.
Tot gisterenavond. Zie op het Journaal iemand met mijn Hemasjaal: Gerri Eikhof. Ben ik toch al geen grote fan van en dat heeft niks met zijn uiterlijk of vreemde essen te maken. Gewoon, een wat vreemde snuiter die altijd iets te opgewonden doet. En nu dus met mijn sjaal om. Vervolgens een reportage over demonstrerende Egyptenaren in Den Haag. Krijg nou wat: interviewt Gerri Eikhof een Egyptenaar met mijn sjaal om! (Lees vanochtend in de krant dat voor hetzelfde geld na het vertrek van Mubarak de Moslim Broederschap aan de macht kan komen en dan is mijn Hemasjaal zomaar een Hamassjaal).
Vandaag met argusogen op pad ... en inderdaad ... de Hemasjaal is van ons allemaal. Alleen al fietsend van De Bilt naar Utrecht kwam ik zes mannen tegen met mijn sjaal. Da's de enige troost: vrouwen schijnen mijn Hemasjaal niet te dragen. Dus als de winter voorbij is, ga ik naar de uitverkoop van de H&M.
31-01-2011