
Dit zijn drie zwanen, zo'n week of drie geleden gefotografeerd in een meertje waar ik dagelijks langskom. Moederzwaan, vaderzwaan en een kindzwaan (herkenbaar aan de hier en daar nog niet helemaal uitgegroeide bruine veren). Elk jaar broeden pa en ma op een eilandje in het meertje. Afhankelijk van hoe succesvol het broedsel is, zwemmen er na verloop van tijd een of meer kinderen rond en vervolgens verdwijnt het hele spulletje. Om het jaar daarop weer terug te keren, althans: het ouderpaar. Maar dit jaar bleek dus een kind nog niet verzelfstandigd.
Zo'n anderhalve week geleden zag ik 's avonds in de schemering pa en ma paren. Of liever: ik hoorde veel gekrakeel en zag twee witte vlekken stevig met elkaar in de weer. De derde witte vlek dobberde er een heel eind vandaan, met de rug naar het gebeuren. Zo'n houding van: ik hoef dit niet te zien. Zoals ook mijn dochters griezel(d)en als pa en ma te intiem bezig zijn.
Wanneer kindzwaan uit huis geplaatst is, weet ik niet. Maar vanochtend viel me op dat het koppel weer op zichzelf is. Hoe zouden zwanen dat doen, loslaten? Al blazend en happend met net zoveel kabaal als het paren? Of sluipt het kind weg als pa en ma in het nest duiken?
28-03-2011