
Vorig weekend drie keer voorstelling De Kersentuin (of in onze bewerking 'Huize Kersentuin') gedaan op Fort Vechten. Voor mijzelf de voleinding van anderhalf jaar denken, praten, schrijven, herschrijven, uitproberen, oefenen, repeteren. Veel viel op z'n plek en dat viel ook het publiek op. Veel reacties per mail. En vandaag een heuse brief, van een fan uit Zeist. "Zondagmiddag hebben we echt genoten van de voorstelling. Mooie muziek, speels en zeer helder gezongen teksten, aardige combinatie van Tsjechows gegevens met moderne tijden. En waar wij altijd weer van genieten: speels gebruik van de mogelijkheden die Fort Vechten biedt, het erbij betrekken van de omgeving. De vondst van de kast als verbinding naar 'achter de coulissen' was geweldig. En voor ik het vergeet, het spel was enthousiast, soms heel echt menselijk qua mimiek." Was getekend: O. Petri.
Komend weekend mogen we nog een keertje, dan in Putten. Kunnen de mensen daar genieten van de menselijke mimiek van bijvoorbeeld Warja (Simone Noortman) en Anja/Ans (Annemiek Broersen).
(foto Hermine Broggel)
01-07-2011