Méér gedaan
Eitje
Er was een tijd dat we veel werk maakten van het schilderen der Paaseieren. Toen onze geliefde dochters nog kleine meiden waren, fabriekten we de prachtigste exemplaren. Kunstwerkjes, al zeg ik het zelf, waarvan het soms zonde was ze met eitje-tik kapot te maken.
In de loop der jaren - gelijk opgaand met het groeien der dochters - daalde het peil van het schilderwerk. Positief verwoord: de Paaseieren werden allengs abstracter.
Eerste Paasdag dacht ik bij het ontbijt: Verrek, de eitjes vergeten. Snel een zestal gekookt en ze heel basaal versierd. Zou best wel eens de laatste keer geweest kunnen zijn, want kaler kan amper.
09-04-2012