
Een vliegengordijn houdt de vliegen buiten, vanavond kwamen ze bij me binnen. Ik wandelde langs de singel, de zon liet een warme baan licht tussen de huizen vallen en in die baan wemelde het van de vliegjes. Daar alleen - ik stapte vanuit schaduw door een zwerm vleugeltjes naar schaduw.
Mooi einde van een bijzondere dag. Want vanochtend sjouwde ik samen met Philo haar bed en bureau twee trappen af, stouwde de spullen in een boedelbak en tilde het haar nieuwe kamer binnen. Die is zo'n beetje de helft van wat ze 'thuis' had, maar het past - en zij past er.
Krap drie maanden nadat we verhuisden naar de Maliebaan, verkast onze jongste dochter naar haar eigen stek. Moeder en vader blijven achter in een huis dat meer dan groot genoeg is. Met haar visjes, want die moeten nog op transport en passen niet in een boedelbak. En natuurlijk met haar hond, want zo gaat dat. Dus loop ik met die hond langs de singel en bedenk als ik door het vliegjesgordijn stap: de scheiding is vleugeltjesdun.
29-04-2012
Titus schrijft:
Gaat Guus het pand verlaten?