Méér gedacht
Kinderachtig
Hoe het precies werkt, weet ik niet. Kinderachtig is het wel. En terwijl het gebeurt en ik het bij mezelf zie, ben ik toch niet in staat het te stoppen. Waarschijnlijk een diep weggeborgen overblijfsel uit 1974. 'Schadenfreude' noemen onze Oosterburen het en zij kunnen het weten.
Dus als Duitsland tegen Italië achterstaat in de halve finale van het EK schakel ik naar een Duitse tv-zender. Dat blijkt nog knap lastig, omdat ik sinds Ziggo de zenders opnieuw ingedeelde vergeten ben een nieuw lijstje favorieten te maken. Zat de ARD vroeger op nummertje 12, nu moet ik naar 600zoveel gaan om het Duitse commentaar bij de wedstrijd te kunnen horen. Want daar gaat het deze kinderachtige kijker om: hoe ondergaat de Duitse verslaggever de aanstaande ondergang? Zoals ik ook wel weet: veel meer geserreerd dan zijn Nederlandse collega's zouden doen. Drie minuten voor het einde geeft hij aan optimist te zijn, maar nu toch langzaamaan verwacht dat het wel eens niet goed zou kunnen aflopen. Verre van kinderachtig, dus.
29-06-2012