Drie dichters leerden mij liefde voor de poëzie. Ze staan oververtegenwoordigd in mijn boekenkast. Waarom gooi ik nooit een boekje van Vroman of Komrij of Kopland weg? Omdat ze lang geleden toegang naar diepte vrijmaakten. Vroman, die zo losjes rijmend het persoonlijke aan het universele knoopt; Komrij, die vormvast elke zekerheid losrommelt; Kopland, die zoveel betekenis in zo weinig woorden legt.
En dan gaan binnen een week twee van de drie dood.
Mag ik toch hopen dat Vroman gewoon honderd wordt.
15-07-2012