
De jongen van het rauwe voer. De snuiter die door zijn moeder dusdanig voedselmatig mishandeld wordt, dat hij uit huis geplaatst moet worden. De knaap die volop in het nieuws is, omdat de bultrug Johannes het loodje gelegd heeft. Ik zag het scharminkel vanavond op televisie. Leuk ventje, frisgewassen haartjes, hij at met meer smaak een mandarijntje dat zijn moeder hem voorpelde dan ik ooit onze dochter Philo heb zien doen. Philo had (en heeft misschien nog steeds) een heel eigen kijk op eten - althans, op wat 'je' zou moeten eten. Wat wij letterlijk en figuurlijk ook uit de kast haalden aan gezond en verstandig voer, Philo koos haar eigen weg. Zij hield bijvoorbeeld erg van rood vlees. Met liefst vettige patatjes erbij. Aards, zeiden sommige deskundigen. Niet gezond, vonden anderen. Philo hield stijfkoppig vast aan haar eigen smaak en behoefte. Daar hielp geen moedertjelief of vadertjeboos aan. Wat dat betreft is het rauwetenjongetje een watje: hij eet braaf wat zijn moeke hem voorzet. Maar om hem daar nou voor uit huis te plaatsen ...