Méér gedacht
Oneens met Bos
Het nadeel van veel aan de ene kant staan, is dat je steeds kritischer naar de andere zijde kijkt. Daar een balans in houden …
Bedrijfs- en beroepsmatig zit ik veel tussen ‘sociale partners’. Werkgevers- en werknemersorganisaties, dus. Die zijn de laatste maanden – naast het berijden van hun stokpaardjes – vooral bezig om bedrijven respectievelijk werkgelegenheid overeind te houden. Komen met inventieve initiatieven. In de bouw bijvoorbeeld: stuur vast personeel op scholing en houd leer/werkpersoneel – dat er normaal als eerste uit zou vliegen - in dienst. Of dat werkt, moet je afwachten. Of het effect heeft ook. Maar het is wel een creatieve reactie op de crisis. En: het wordt betaald met geld dat werknemers en werkgevers in hun opleidings- en ontwikkelingsfonds gestort hebben.
Dergelijke plannen zijn er meer, in verschillende bedrijfstakken. Daarom is het nurkse commentaar van Wouter Bos, dat werkgevers en werknemers alleen maar komen met voorzetjes die ‘de belastingbetaler’ geld kosten, kletskoek. Van deze kant bekeken.
12-02-2002