Da's leuk: daslook

Donderdag laatstleden ging ik met Geert eten bij De Pronckheer in Cothen. Fantastisch restaurant, een dikke twintig kilometer van Utrecht. Het was ons bedrijfsuitstapje en gegeven de laatstjaarlijke inkrimpingen hebben we daar geen bus of auto voor nodig. We kunnen het op een tandem af, maar gingen toch ieder op onze eigen stadsfiets. In de regen, de stromende regen. Met een lichte omweg van pakweg vijf kilometer duurde de heenreis toch alras anderhalf uur. Maar dan ... eenmaal gezeten ... heerlijk gegeten. En voor het eerst dus ook daslook.Het blaadje en bloempje dienden slechts als entourage van het voorgerecht, maar tjonge, wat lekker. Volgens chef Arjan was de daslook geplukt in Amelisweerd - want Arjan werkt vooral met regionale producten.

De terugreis duurde iets langer dan de heenreis, ook al omdat ik een lekke band kreeg en de laatste drie kilometer moest lopen. Maar als je heerlijk gegeten en ruim gedronken hebt, dan klos je wolkig door de nacht.

De volgende dag hing de daslook nog in mijn hoofd (en in mijn mond, volgens Marijke). Op Pinksterzaterdag liet ik hond Guus uit in het Panbos. Zou daar ook daslook groeien? Mooi niet - veel plantigs gezien, maar wat er op mijn bord lag, kwam ik niet tegen. Uiteraard omdat alles dichterbij is dan je zelf bevroedt. Want vanochtend zag ik rondom Sonneborg, hier langs de Maliesingel, een enorm bed daslook. Da's leuk.