Méér gedacht
Jezelf leuk vinden kan niet
Gelukt. Hedenavond was ik de duizendste facebooker die TON Magazine 'likete'. Dat had nogal wat voeten in de aarde - niet alleen omdat het langer duurde dan ik hoopte voordat die duizend in zicht kwam.
Halverwege februari maakten we met Boss & Wijnhoven een facebookpagina voor TON aan. We wilden onderzoeken of we via dit sociale medium nog beter in contact met de doelgroep van het blad zouden kunnen komen. Destijds pochte ik tegen Geert dat we in no time op een paar duizend 'likes' zouden zitten. Ik had geen gelijk - en ik paste de voorspelling aan naar dat we voor eind augustus over de duizend zouden gaan. Via een investering in aandacht vragen (letterlijk geld in soort van advertenties steken) was eind juli die duizend in zicht. En ik nam me voor numero 1.000 zelve te zijn.
Dus vanmiddag, op standje 998, bedacht ik dat het toch wel handig zou zijn om de mijlpaal in eigen hand te nemen. Ik vroeg Marijke TON leuk te vinden, maar Marijke had nog geen facebookpagina. Snel aangemaakt en zie: 999 was daar. Triomfantelijk logde ik in, ging naar facebook.com/magazineton en klikte op 'vind ik leuk'. Mooi nop. Geen 1.000 vindikleuks.
Wat blijkt? Op facebook kun je jezelf niet leuk vinden! En omdat ik beheerder ben van de TON-page kan ik die dus ook niet 'liken'. Rapsnel onder mijn tweede mailadres nieuw facebook-account aangemaakt. Alsnog die duizendste geworden.
Maar het geeft wel te denken. Je kunt andermens problemen niet oplossen, als je zelf in de shit zit. Je kunt niet van een ander houden, als je niet van jezelf houdt. Hoe kun je dan een ander leuk vinden, als je jezelf niet leuk vindt?? Hebben we hier wellicht de kern van de weeffout in social media te pakken??
10-08-2013