Méér gedaan
Jaarlijkse wijkschouw
Het zit er weer op: mijn jaarlijkse wijkschouw. Sinds we in De Bilt wonen, loop ik collecte voor de Brandwondenstichting. (Was het enige aanbod waarop ik ja zei toen een mevrouw van Felicitas in 1995 met de Blije Verhuisdoos op bezoek kwam en me allerlei abonnementen en aanverwante onzin wilde aansmeren). Elk jaar in oktober doe ik een stuk of vijf straten in onze wijk Weltevreden. En elk jaar opnieuw is dat een bijzondere ervaring. In anderhalf uur tijd gaan een stuk of tachtig voordeuren voor me open. Ultrakorte kijkjes in het leven van mijn buurtgenoten. Ik zie het voorportaal, ik ruik de huisgeur. Het spectrum gaat van opgeruimd tot grote zooi en van neutraal tot ultramuf.
Na die anderhalf uur heb ik weer een vers beeld van mijn wijk. De stand dit jaar:
1. een zwaardere collectebus dan voorgaande jaren, met minder opbrengst, dus meer munten, dus gaat het economisch minder;
2. meer mensen die niks willen geven dan voorgaande jaren, met als reacties ‘Alweer een collecte, houdt het dan nooit op’, ‘Ik heb mijn eigen doelen’ en ‘Ik betaal via internet’;
3. meer norse en ontevreden gezichten dan voorgaande jaren, met voor mij als conclusie dat de mensen die roepen dat Nederlanders zulke chagrijnige lieden zijn gelijk hebben.
En elk jaar neem ik me voor: dit was de laatste keer. Is tot nu toe veertien keer niet gelukt. Benieuwd wat het in 2010 wordt ...
18-10-2009