
Filet de Saxe. Ik had het nog nooit gegeten. Sterker nog: ik had de naam nog nooit gezien. Tot afgelopen weekend.
Via vakantieveilingen.nl belanden we in een huisje in België, op het kampement Sunparks Kempense Meren. Randje gribus, maar dat is een ander verhaal. Zaterdagochtend gaan we boodschappen doen in het nabijgelegen Mol. Ik heb iets met supermarkten in het buitenland, dus ook in deze GB Carrefour loop ik met het water in de mond rond. Bij de vleeswaren zoek ik naar een fijne hesp of iets in die sfeer. Dan blijven ogen en hand kleven aan de filet de Saxe. Wat is dat? Ziet eruit als rookvlees, maar het is van het varken. En het smaakt prima.
’s Avonds duik ik in mijn boekenweekboek: ‘Sprakeloos’ van Tom Lanoye. We zijn in België, dan zullen we dus Belgisch lezen. Ook het boek smaakt prima; prachtige taal, geweldige verhalen. Kleurrijk, bruisend, ontroerend. Zo’n boek dat je helemaal opzuigt, al was het maar omdat alle uitweidingen uiteindelijk toch weer rond komen. Zo’n boek dat je niet makkelijk weglegt, zodat ik al rap op pagina 165 ben, waar het over ziek zijn gaat en hoe je dan vroeger in huize Lanoye in de watten werd gelegd. Wat kreeg Tom dan voor ontbijt? Toast met filet de Saxe!
23-03-2010