Méér gedaan
WK-hartritme
Hoe opgewonden raakt een mens tijdens een WK-voetbalwedstrijd? Daar heb ik tijdens de finale Nederland-Spanje proefondervindelijk onderzoek naar gedaan. En wel op de volgende wijze: ik gordde mijn hartslagmeter om en noteerde op verschillende momenten hoe hoog mijn hartslag was.
Voor het goede begrip: in rust ligt mijn hartslag tussen de 50 en de 60. Als ik kalmpjes met de hond wandel, tikt mijn hart 80 keer per minuut. Als ik hardloop ligt het afhankelijk van hoe ik me inspan tussen de 130 en 150.
Vooraf dacht ik: grote opwinding komt overeen met hardlopen, dus bij een doelpunt van Nederland slaat mijn hart minstens 140 keer. En bij een matte partij kom ik niet boven de 90 uit.
Mijn notities tijdens de wedstrijd zien er zo uit:
20.15Â Â Â -Â 80Â -Â koffie
20.25Â Â Â -Â 86Â -Â volkslied
20.30Â Â Â -Â 92Â -Â aftrap
20.40Â Â Â -Â 101Â - kans Spanje
20.44Â Â Â -Â 90Â -Â geel Van Persie
En zo voort en zo verder.
De hoogste hartslag tijdens de wedstrijd heb ik om 21.47 uur bij de open kans van Robben: 106. Ook om 22.14 uur nog eens, bij een lange sprint van Robben. Verder blijft het tussen de 90 en de 101. Opvallend: op het moment dat Heitinga rood krijgt is mijn hartslag 90. En ook wel frappant: om 22.43 net na het begin van de verlenging krabbel ik: Spanje wint. Hartslag op dat moment: 95.
Welaan, mogelijke conclusies:
1.   de wedstrijd was niet opwindend, want mijn hartslag bleef op het niveau van stevig doorwandelen;
2.   ik laat me niet opfokken door voetbal.
De volgende test zal derhalve plaatsvinden tijdens de finish van een spannende bergetappe in de Tour.
12-07-2010