Als er iets met je auto is, moet-ie uitgelezen worden in de garage. Althans, als die auto ouder is dan pakweg tien jaar. Hobby-ende sleutelaars wagen zich niet aan een wagen die gebouwd is op elektronica. Soort van hetzelfde geldt voor fietsen. Sinds het licht uit de naaf in plaats van uit een dynamo komt en sinds remmen niet meer met blokjes maar met ingewikkelde asgevallen gaat, beperk ik me tot het plakken van banden. Vandaag evenwel, jaha, ouderwets gesleutel. Dymph (op vakantie in Indonesië) vroeg of ik de achterband van haar oma-fiets wilde vervangen. Het beestje is inmiddels dik tien jaar oud, maar ze rijdt er nog met heel veel plezier op. Kom, dacht vader, laat ik dan ook maar de voorband vervangen, want die staat ook op doorlopen. En verrek, die ketting is wel heel erg verroest. En verroest, uit dat zadel loopt de gel. Kortom: binnen een half uur hing de fiets onttakeld aan twee kabels. Een frame, een stuur, twee trappers en een bagagedrager. Anderhalf uur later zat-ie weer helemaal in elkaar. Ouderwets gesleutel waar ik helemaal blij van werd.