
Zo’n 35 jaar geleden had ik een bijbaantje bij bakkerij De Raad in Utrecht. Van een uur of tien op de vrijdagavond tot vroeg in de zaterdagmorgen verleende ik hand- en spandiensten. Bijvoorbeeld: honderden (duizenden, in mijn herinnering) versgebakken broden van de lopende band tillen en op karren leggen. Zwaar werk, maar het verdiende leuk en er heerste een goede sfeer.
Wat me vooral is bijgebleven: de geur van bakvet en de dipjes in het holst van de nacht.
Vrijdag 13 augustus kwamen beide herinneringen volop boven. Ik was met Els bij bakker Boersma in Amersfoort, voor ons boek over gedreven vakmensen. Sjouke Boersma is zo’n vakmens met een missie. Els en ik hadden een leuke, leerzame en toch ook wel lange nacht.
Eén minpuntje: als student – en jonge vent - is doorhalen geen probleem. Destijds kwam ik om een uur of zeven thuis, ging dan een muziekje luisteren, nam daar een fris biertje bij, zette mijn van bakkersvet stijve broek overeind naast mijn bed en ging een schoonheidsslaapje doen. Om vervolgens het in de nacht zuur verdiende geld te gaan verbrassen. Na mijn ‘nachtdienst’ bij Boersma zat ik om half zes in de ochtend wat appelig voor me uit te staren, zocht het bed op en werd na een uur of drie brak wakker. Vanavond de kroeg in? Ik moet er niet aan denken.
14-08-2010